تاریخچه ترومپت‌های اولیه به ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و حتی پیش از آن باز می‌گردد. با چنین بازگشتی و در نظر گرفتن دوره‌ای که از چوب یا شاخ درختان برای تولید صدا استفاده می‌شده، می‌توان چنین تاریخی را متعلق به همه‌ی سازهای بادی دانست. بنابراین دقیق‌تر آن است که نیای ترومپت‌های امروزی را نخستین ابزارهایی بدانیم که با فلز و به مقاصد غیرموسیقایی ساخته شدند. آن ابزارها در آن دوره طبیعتاً شکل و شمایل ترومپت های امروزی را نداشتند. آنها فاقد پیستون بودند و تنها دارای یک دهانه و یک شیپوری بودند که برای مقاصدی همچون علامت دادن در جنگ، شکار و آیین‌های مذهبی در مصر باستان، یونان و آسیا استفاده می‌شدند و توانایی اجرای یک یا دو نوت را داشتند. مانند ترومپت از جنس نقره و برنز در معبد خامون در مصر و یک ترومپت بلند و فلزی در چین. حتی تا اینجا نیز اطلاق نام ترومپت را با اغماض می‌توان به آن ابزارها نسبت داد و احتمالا آنها را باید نیای سازهای بادی فلزی دیگر نیز دانست. اما آنچه که ترومپت طبیعی (Natural Trumpet) نامیده می‌شود نخستین نیای مشخص و متقن ترومپت‌های امروزی است. این نوع ترومپت نیز بیشتر برای اهداف نظامی استفاده می‌شد تا ارتباطات جنگی را آسان‌تر کند. مثلا در زمان عقب‌نشینی، پیروزی یا شکست که هر کدام اجرای مخصوص به خود را داشتند. این ترومپت نیز بدون پیستون بود و به همین جهت فقط هارمونیک‌ها را تولید می‌کرد که اجرای نت‌های مختلف با آن با تغییر حالت لب ممکن می‌شد. نوازندگان برای اجرای هارمونیک‌های نت‌های مختلف باید کشویی ساز را جابه‌جا می‌کردند.
در اواخر قرون وسطا اولین تلاش‌ها برای ساختن ترومپت به شیوه‌ی نو و به منظور ارتقای کیفی آن صورت گرفت و هدف این کار، استفاده کردن از ترومپت به عنوان یک ساز موسیقایی بود. در این دوره ترومپت‌هایی ساخته شد که به ترومپت امروزی شباهت بیشتری دارد.
نخستین جرقه‌های ساخت ترومپت امروزی: در موسیقی هموفونیِ دورهی کلاسیک و بعد در دورهی رمانتیک، ترومپت طبیعی به سبب محدودیت در اجرای نوت‌های کروماتیک صرفاً یک سازِ همراهی‌کننده بود. به همین دلیل، تلاش‌هایی برای اجرای نت‌های کروماتیک با ترومپت آغاز شد. حاصل این تلاش‌ها ترومپت کلیددار بود که استفاده از آن هم در آغاز، به سبب کیفیت پایینِ صدا با شکست مواجه شد.
ایده‌ی ترومپت‌های امروزی را کارلس کلاگت در قرن هجدهم و در سال ۱۷۸۸ داد ولی نتیجه‌ی عملی آن در قرن نوزدهم و در سال ۱۸۱۸ نمایان شد و نهایتاً در سال ۱۸۴۲ در کارخانه‌ی آدولف ساکس در پاریس به تولید انبوه رسید. با اینحال ترومپتی که امروزه می‌شناسیم، از قرن ۱۹ تا به حال نیز با تغییرات بسیار به ترومپت پیستون‌دار تبدیل شده است و توانایی اجرای فواصل موسیقایی مختلف را دارد. بنابراین ترومپت امروزی در حقیقت کمتر از ۲۰۰ سال عمر دارد.
(در بخشِ تاریخچه‌ی سرسازِ ترومپت، می‌توانید مطالب دیگری در خصوص تاریخچه‌ی ترومپت بخوانید)